15/06/22 - Leestijd: < 1 minuut
9 jaar was ik. Op onze Sharp MZ-800 computer was het me gelukt om een stukje software te schrijven waardoor ik een poppetje over het beeldscherm kon laten lopen.
Mijn ouders hebben vast even gedacht een whizzkid op de wereld te hebben gezet. Maar al snel ging mijn aandacht weer uit naar vissen, slootjespringen en kievitseieren zoeken.
Nu was dat stukje software schrijven niet eenvoudig. Ik liep compleet vast op het verplaatsen van het poppetje bij het indrukken van een cursor. Uren en dagen heb ik naar mijn beeldscherm gestaard, gepeinsd en geëxperimenteerd.
Totdat ik het compleet losliet. Enkele dagen later keek ik gedachteloos naar mijn dobber. En toen kwam de ingeving. Het logische verband. De oplossing.
Dus hup, hengel uit het water en snel op de fiets terug. Thuis zwengelde ik de Sharp aan en paste met succes de wijziging toe. Het poppetje liep!
Het incubatie-effect. Ergens compleet afstand van nemen brengt nieuwe inzichten. Hoe langer de incubatieperiode langer duurt, hoe meer deze bijdraagt aan creatieve prestaties.
Bericht delen?
