Glimlach ik niet te veel? Ook niet te weinig? Niet te onnozel? Ook niet te bijdehand? Is mijn achtergrond mooi neutraal?
Aan den lijve heb ik ondervonden hoe je binnen een corporate werkomgeving langzaamaan vermalen wordt tot een soort gemodelleerde versie van jezelf.
Braaf wist ik op commando de corporate values op te dreunen. Elk jaar tekende ik tijdig voor de ethische code. “Safety” stond steevast bovenaan mijn agenda (nu nog steeds trouwens). Trots droeg ik het speldje van de corporatie op mijn revers.
Ergens was ik me wel bewust van mijn sterk geconditioneerde “ik”. Het radertje in de machine. Het doorgeefluik. De trekpop. Maar de vergoeding was uitstekend, dus legde ik mij er vredig bij neer.
Na enige tijd begon het toch te voelen als een kramp. Het verlangen om buiten de lijntjes te kleuren groeide tijdens een fotoshoot. Ik was namelijk vooral bezig met “het concept” van mijzelf…
Het loslaten van je “corporate image” is een bevrijding. Je wordt authentieker. Je komt dichter bij jezelf. Het versterkt je aantrekkingskracht.
Bericht delen?